Jeśli zastanawiasz się, czym jest stan surowy zamknięty oraz otwarty, to jesteś w dobrym miejscu. Ten tekst jest częścią cyklu dotyczącego budowy domu krok po kroku. Przedstawiam w nim budowę domu według projektu architekta Macieja Kuleszy.
W poprzednich częściach omówiliśmy budowę do stanu zero. W tym odcinku znacznie przyspieszymy i doprowadzimy budowę do stanu surowego otwartego.
Dziś dowiesz się:
- Kiedy sprawdzać poprawność murowania ścian?
- Po co szaluje się rdzenie i słupy?
- Czym grozi złe zawibrowanie betonu?
- Na jakiej wysokości dać blat kuchenny?
- Czy można zmienić wysokość, szerokość i usytuowanie okien już po rozpoczęciu murowania?
- Jakie stosować nadproża i stemple?
- Jaki wybudować strop?
- Czy murować ściany działowe czy wykonać ściany z karton-gipsu?
Zapraszam do czytania!
Wypowiedzi architekta Macieja Kuleszy są w tekście oznaczone kursywą.
Uwaga: Rozwiązania przyjęte przez pana Macieja wynikają z lokalizacji, warunków gruntowych oraz innych czynników i dotyczą budowy konkretnego domu. Przy budowie twojego domu inne rozwiązania mogą być lepsze lub tańsze w realizacji. Nie można przenosić rozwiązań opisanych w artykule na inną budowę. Podstawą udanej budowy bez błędów jest dobry projekt budowlany.
Stan zerowy
W poprzednich artykułach dowiedziałeś się, w jaki sposób wykonać stan zerowy, czyli po prostu tradycyjne fundamenty lub płytę fundamentową. Budynek został wytyczony przez geodetę, następnie zostały wykonane wykopy, ława fundamentowa i ściany fundamentowe, które zostały odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią. W drugiej części cyklu została wykonana płyta fundamentowa.
Początek budowy domu w stanie surowym cieszy najbardziej. Ściany rosną z każdym dniem i nareszcie czujemy, że budujemy własny dom.
Stan surowy otwarty
Stan surowy otwarty to budynek, który ma ściany, strop i dach, ale nie ma stolarki okiennej i drzwiowej. Stąd nazwa „otwarty”. Oznacza ona, że konstrukcja budynku jest już wzniesiona, ale wnętrze wymaga jeszcze wielu prac wykończeniowych. W tym etapie budynku nie ma jeszcze instalacji elektrycznych ani innych elementów wykończeniowych, takich jak podłogi, tynki czy malowanie ścian.
Ważne jest, aby w tym stanie budynek był odpowiednio zabezpieczony przed warunkami atmosferycznymi, co pozwoli uniknąć uszkodzeń konstrukcji. W przypadku stanu surowego otwartego, inwestorzy często planują dalsze prace budowlane, takie jak montaż okien i drzwi, które pozwolą na zamknięcie budynku i rozpoczęcie prac wewnętrznych.
Stan surowy otwarty stanowi fundament dla dalszych prac wykończeniowych i adaptacyjnych. Dzięki temu, że budynek jest już w stanie surowym, można skupić się na dostosowywaniu wnętrza do indywidualnych potrzeb i preferencji przyszłych użytkowników.
Stan surowy zamknięty
Stan surowy zamknięty to budynek w stanie surowym, ale z oknami, drzwiami i bramą garażową (jeżeli dotyczy). Budynek jest już zabezpieczony przed warunkami atmosferycznymi, co umożliwia dalsze prace wykończeniowe wewnątrz. W tym stanie zakończono prace nad konstrukcją dachu oraz wszelkimi otworami okiennymi i drzwiowymi.
Prace wykończeniowe mogą obejmować tynkowanie ścian, układanie podłóg, malowanie oraz montaż armatury łazienkowej. Stan surowy zamknięty umożliwia dalsze prace i przekształcanie budynku w gotową do zamieszkania przestrzeń.
Rola kierownika budowy a błędy
W poprzednim odcinku cyklu omówiliśmy, jak zabezpieczyć fundamenty. Aby wilgoć nie przedostała się z fundamentów na ściany, należy przerwać między nimi kapilary stosując np. papę – odpowiednie rozwiązanie powinno być oczywiście umieszczone w projekcie budowlanym. Na opisywanej budowie pod bloczkami jest taśma z PVC o gr. 2 mm i szerokości 25 cm.
Niezależnie od wyboru sposobu murowania (zaprawa, klej, pianka), pierwsza warstwa bloczków lub pustaków jest zawsze ustawiana na zaprawie cementowej. Pozwala to na jej wypoziomowanie.
Już na tak wczesnym etapie murowania ścian, kierownik budowy powinien wszystko pomierzyć i upewnić się, że wykonawca buduje dom zgodnie z projektem.
Niemożliwe? Na budowie wszystko się może zdarzyć Znam kilka przypadków wytyczenia całego budynku w złym miejscu, a błąd był popełniony przez kilka osób: kierownik budowy nie sprawdził geodety, wykonawca zaczął budowę zgodnie z tyczeniem i budowa zaczęła się o metr za blisko granicy działki. Na budowie zdarzają się grube pomyłki, a wystarczy, że zmęczony wykonawca źle odczyta wymiary z rysunków i problem gotowy.
Nie po to spędzałeś mnóstwo czasu nad wyborem projektu lub pracowałeś nad projektem indywidualnym, aby teraz akceptować nawet małe pomyłki – przesunięcie ściany działowej o „głupie” 10 cm może spowodować olbrzymie problemy z zagospodarowaniem przyszłej przestrzeni. Dlatego tak ważna jest kontrola i to, aby wyłapać ewentualny błąd podczas murowania pierwszej warstwy, a nie w połowie pracy czy już po skończeniu całej ściany.
Co prawda masz prawo wymagać od wykonawcy naprawienia błędu, ale wykonawca będzie cię przekonywał, że nie warto niszczyć ściany i murować od nowa (nic dziwnego – traci pieniądze i czas), przestraszy cię tym, że taka zmiana znacznie wydłuży budowę i zaproponuje rabat na który zapewne przystaniesz, bo będziesz chciał jak najszybciej ją ukończyć.
Wymagaj od kierownika budowy dokładnego sprawdzania ekipy!
Niestety czasami kierownik budowy tylko rzuca okiem na to, czy murarze dobrze murują i nie sprawdza niczego z projektem.
Wspominałem wielokrotnie o tym, że podstawą udanej budowy jest zaangażowanie takiego kierownika budowy, który będzie często na budowie. Taki kierownik nie jest tani, a jego wynagrodzenie wyniesie co najmniej 4000 złotych, ale to naprawdę nie jest dużo w porównaniu do odpowiedzialności, którą na siebie bierze, oszczędnościami, które przyniesie jego praca i zmniejszeniu ryzyka związanego z budową domu i jego przyszłą eksploatacją.
A co, jeżeli kierownika nie ma akurat na budowie? Weź sprawy we własne ręce! Pochodź po budowie z projektem i miarką i sprawdzaj wszystko po dwa razy.
Szalowanie rdzeni i słupów
Zbrojenie słupów jest połączone ze zbrojeniem fundamentów. Po zaszalowaniu słupów i zalaniu betonem powstaną żelbetowe słupy, których zadaniem będzie usztywnienie konstrukcji oraz przenoszenie obciążeń z wyższych kondygnacji na fundament.
Adnotacja: Piszę o szalowaniu rdzeni i słupów, ale podobno prawidłową nazwą jest deskowanie. Nie wiem, która forma jest prawidłowa więc w tym cyklu będę wciąż używał słowa „szalowanie”, ale pamiętaj, że funkcjonują obie nazwy.
Jeżeli budujesz się systemem zleconym i odpowiadasz za zamawianie materiałów, to porozmawiaj z kierownikiem budowy i wykonawcą o tym, w jaki sposób słupy będą zalewane betonem. Słupy mogą być zalewane dwa razy (pierwszy raz do połowy wysokości, a drugi raz przy zalewaniu wieńca stropowego), ale mogą też inaczej. Każda budowa jest inna, a takie ustalenia pomogą ci ustalić ile należy zamówić betonu i z jakim wyprzedzeniem.
Wskazówka: zamawiaj beton z większym zapasem (np. 0,5 m3 więcej). Ewentualny nadmiar wylejesz np. pod taras lub wejście do domu.
Zbrojenie słupów
Zbrojenie słupów, tak jak w przypadku fundamentów, powinno mieć odpowiednią grubość otuliny betonowej. Nie powinno być krzywe, a już na pewno nie może być widoczne po zalaniu betonem! Zbrojenie będzie narażone na korozję stali, a w przypadku pożaru zbrojenie bardzo szybko straci swoje właściwości.
Zbrojenie słupów powinno być – a jakże! – wykonane zgodnie z projektem. Powyżej umieściłem detal tego elementu dzięki uprzejmości architekta Artura Tomaszka.
Z rysunku można odczytać, jakich należy użyć prętów zbrojeniowych (4 pręty ϕ16), i jak będą one rozmieszczone. Kierownik budowy koniecznie musi sprawdzić poprawność zbrojenia przed zalaniem betonem!
Aby beton został równomiernie rozłożony w szalunku oraz nie zawierał pęcherzyków powietrza, stosuje się tak zwane wibrowanie. Brak wibrowania lub niestaranne wibrowanie grozi obniżeniem wytrzymałości betonu.
Swoją drogą podobne zdjęcia widzę dość często na różnych forach budowlanych i aż przykro czytać komentarze typu: „Dobrze jest! Budowa nie apteka!” i „Myślisz, że dom ci się zawali? Pewnie chcesz wykonawcy obciąć wynagrodzenie i się przypierdzielasz do każdej głupoty, nie?„.
Nie rozumiem osób, którzy udzielają takich porad. Jedyną odpowiedzią po zobaczeniu takiego zdjęcia powinno być:
„Proszę skonsultować się ze swoim kierownikiem budowy i projektantem”.
Jeżeli masz jakiś problem na budowie, to nie szukaj pomocy na forach tylko zwróć się do fachowca, który ma doświadczenie, wiedzę i weźmie odpowiedzialność za swoją decyzję.
Pamiętaj także, że masz prawo mieć wątpliwości podczas budowy. Jeżeli coś budzi Twój niepokój, pytaj od razu wykonawcę, kierownika budowy lub projektanta i oczekuj wyjaśnień. Rzetelny fachowiec wszystko ci wytłumaczy, a nierzetelny cóż… coś tam odburknie, powie, że on tak 20 lat buduje i cię zignoruje.
Jak znaleźć dobrych fachowców? O tym dowiesz się z mojej książki „Jak się wybudować i nie zwariować” – zapoznaj się ze spisem treści oraz przeczytaj fragment książki o budowie domu. Nie poruszam w niej kwestii technicznych, a pokazuję, w jaki sposób przygotować się do budowy i dobrze ją zorganizować. Kilka dni temu został wydrukowany kolejny nakład – tym razem 3000 egzemplarzy
Przygotowanie otworów okiennych i drzwiowych
Każdy otwór w ścianie powoduje nierównomierne rozkładanie się obciążeń, co grozi rysami lub spękaniem ściany. Aby tego uniknąć, stosuje się nadproża. To bardzo ważny, a często niedoceniany element naszej budowy. Złe nadproże lub źle zamontowane nadproże może przyczynić nawet do zniszczenia przyszłego okna!
O tym, jakie należy zastosować nadproże powinno wynikać oczywiście z projektu. Zwróć uwagę na rodzaj nadproża (prefabrykowane czy zbrojone i wykonywane na budowie), grubość nadproża, długość oparcia na murze i tak dalej.
Stosowanie się do projektu jest bardzo ważne! Jeżeli nadproże będzie np. 10 cm (co to jest 10 cm, prawda?) krótsze od tego, co jest w projekcie, oznacza to, że będzie oparte na krótszym fragmencie ściany. A skoro obciążenie będzie przekazywane na krótszy fragment ściany, grozić będzie to w przyszłości spękaniami przy rogach okien, tak często widocznymi nawet w kilkuletnich budynkach.
Detal nadproża – fragment projektu architekta Artura Tomaszka.
- Ustal wysokość, szerokość i sposób montażu okien podczas projektowania budynku.
- Możesz zmienić wysokość, szerokość i usytuowanie okien nawet po rozpoczęciu murowania ścian, ale zawsze konsultuj się z projektantem, nawet, gdy wydaje ci się, że nie ma takiej potrzeby. Zwiększenie okna oznacza konieczność zastosowania innego nadproża, dodanie okna będzie wymagało wykonania obliczeń i dostosowania nadproża, a zmiana usytuowania okna oznaczać może konieczność zastosowania zmian konstrukcyjnych. Poza tym dodanie okna nie zawsze będzie możliwe z uwagi na zapisy planu miejscowego, decyzji o warunkach zabudowy lub rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Polecam przejrzenie tego rozporządzenia tylko po to, aby zobaczyć, ile rzeczy wpływa na możliwe usytuowanie naszego budynku.
Jakie wybrać rozmiary okien?
- Wysokość okien jest sprawą uznaniową. Okno może zaczynać się np. 1 metr nad podłogą. W takim przypadku otwór okienny powinien zaczynać się ok. 90 cm od wykończonej podłogi ponieważ dojdzie grubość parapetu.
- Jeżeli w kuchni chcesz dać blat na równo z parapetem, to zacznij od ustalenia wysokości blatu. Wygodna wysokość blatu wynosi od 88 do 95 cm lub o kilka centymetrów więcej, jeżeli masz kuchenkę gazową. Oczywiście wysokość blatu jest sprawą uznaniową, ale nie radzę go dawać za nisko – wysokość 80 – 88 cm to często za nisko.
- Szerokość okien jest teoretycznie dowolna, ale upewnij się, że nie trzeba dopłacić za nietypowy wymiar stolarki. Przy niestandardowych oknach lub dużych przeszkleniach zawsze skonsultuj się z dostawcą stolarki przed wymurowaniem ścian, a najlepiej na etapie projektu.
- Planujesz rolety zewnętrzne? Ustal z projektantem sposób montażu. Otwory okienne muszą być odpowiednio większe, aby pod nadprożem zmieściła się kaseta. Rolety można także dać przed nadprożem – w takim wypadku nadproże jest cofnięte, a kaseta jest osłonięta termoizolacją. Upewnij się, że grubość termoizolacji jest wystarczająca do ukrycia kasety.
- Nadproże prefabrykowane czy wylewane na budowie? Moim zdaniem – prefabrykowane. Będzie nieco drożej, ale szybciej i pewniej.
Aby uniknąć spękań na dole otworu okiennego stosuje się zbrojenie stref podokiennych.
Montaż okien wymaga starannego planowania. Jeżeli budujesz dom z pustaków ceramicznych, to strefa podokienna może być wykończona jednym lub dwoma rzędami pełnej cegły. Dlaczego? Pustak ceramiczny w przeciwieństwie do bloczka betonowego ma dziury, co utrudnia montaż okna od dołu. A może zostanie zastosowane inne rozwiązanie i pełna cegła nie będzie potrzebna? Jak zwykle – każda budowa jest inna, ale każda budowa wymaga dobrego przygotowania.
Na temat okien piszę w kolejnej części tego cyklu.
Jaki strop wybrać?
Wybór technologii budowy stropu wydaje się tak samo trudny jak wybór materiału budowlanego do postawienia ścian, ale moim zdaniem nie ma co sobie komplikować życia
- Każdy strop jest odpowiedni niezależnie od wybranej technologii pod warunkiem, że dany rodzaj stropu zaakceptował projektant, a strop został prawidłowo wykonany. Nie jest prawdą, że strop Teriva klawiszuje – to nie wina technologii, ale złego wykonania. Przykład: powinny zostać wykonane żebra rozdzielcze, aby wszystkie żebra pracowały jednocześnie. Bez nich strop będzie w miejscu ścian bardziej obciążony, co będzie skutkowało pojawianiem się rys na suficie. Żebra rozdzielcze stosuje się też w zależności od rozpiętości – im większa, tym więcej żeber. Jeżeli obawiasz się błędów wykonawczych, wybierz strop innego typu, np. monolityczny, ale ustal to na etapie adaptacji projektu lub pracy nad projektem indywidualnym.
- Przy stropie nieużytkowym, który będzie rzadko używany, proponuję strop drewniany. Ciekawym pomysłem jest zastosowanie wiązarów dachowych i przymocowanie do dolnego pasa np. płyt OSB.
- Przy stropie użytkowym proponuję strop Teriva, Vector lub Filingran. Strop monolityczny proponuję w budynkach o skomplikowanej konstrukcji – w budynkach na planie prostokąta lub litery „L” strop monolityczny będzie po prostu droższy od innych rodzajów.
Przygotowanie stropu
Następnym etapem jest przygotowanie wieńca stropowego. W środku stoją systemowe stemple, które będą podtrzymywały strop.
To, czy stemple są drewniane czy systemowe, zależy od ustaleń z wykonawcą. Stemple drewniane są tańsze, ale systemowe stemple mają łatwiejszą regulację i ułatwiają wykonawcy pracę.
Uwaga na wykonawców, którzy chcą doliczać za stemple budowlane. Stemple są narzędziem, które są niezbędne wykonawcy do wykonania prac budowlanych. Jeżeli nie zostało to ustalone wcześniej, to stemple organizuje wykonawca na swój koszt.
Maciej Kulesza: Beton na strop był zbyt gęsty, bez dodatku opóźniającego wiązanie. Na szczęście strop ma „zapas” nośności i będzie wylana dodatkowa warstwa (ok. 4 cm) tej samej klasy betonu C 20/25. f
Przemyśl dobrze swoje potrzeby!
Mała dygresja: zauważyłem, że wiele osób miesiącami wybiera materiał do budowy, rodzaj stropu, rodzaj ogrzewania, wentylacji, analizuje wady i zalety danych rozwiązań, czas biegnie, frustracja rośnie, a decyzja dalej nie podjęta.
Ja zawsze proponuję inne podejście: zamiast rozważać wszystkie możliwości, zastanów się nad swoimi potrzebami i dostosuj do nich dane rozwiązanie.
Przykładem jest wybór systemu ogrzewania. Dla zdecydowanej większości osób ogrzewanie podłogowe będzie bardzo dobrym rozwiązaniem. Jeżeli takie ogrzewanie ci pasuje, to po co rozważać np. ogrzewanie ścienne, nadmuchowe lub sufitowe? Co za dużo możliwości, to niezdrowo Jeżeli jednak kusi cię inne rozwiązanie, to zastanów się dlaczego. Przede wszystkim upewnij się, że ten system ogrzewania będzie dla Ciebie w pełni komfortowy: pojedź do znajomych, którzy używają takiego systemu i upewnij się, że jest OK. Jeżeli nie masz takiej możliwości, to nie rozważaj tego pomysłu.
Jeżeli nie wiesz czy budować dom murowany czy szkieletowy, to zastanów się na czym ci zależy. Czy liczysz na to, że wybudowany dom będzie energooszczędny? Ale co to naprawdę znaczy? Zapewne niskie koszty. Ale konkretnie – ile chciałbyś płacić za ogrzewanie? A może masz inne priorytety? Inną technologię wybierzesz licząc na niskie koszty budowy, a inną, jeżeli najważniejszy będzie krótki czas realizacji. Dopasuj technologię do swoich oczekiwań, a nie swoje oczekiwania do technologii.
Jeżeli rozważasz jakieś rozwiązanie licząc na niskie koszty realizacji, to do podjęcia decyzji potrzebujesz liczb, faktów, danych. Co tańsze – ławy fundamentowe czy płyta? Strop monolityczny czy Teriva? Więźba dachowa czy wiązary? Nie wiesz co wybrać? Skonsultuj się z projektantem, kierownikiem budowy, wykonawcami, porównaj oferty i podejmij decyzję.
Najważniejsze jest, aby działać!
Z czego ściany działowe? Jakie wybrać?
Ściany działowe mogą być wykonywane równo z murowaniem ścian nośnych lub na późniejszym etapie. Jeżeli planujesz mieć ściany kartonowo-gipsowe, to wykonasz je na etapie wykończeniówki. Wykonanie takich ścian powinno być tańsze od ścian murowanych, które należy obustronnie otynkować (ściany z karton-gipsu wymagają tylko malowania). Dodatkowo przyspieszają budowę – nie trzeba czekać na schnięcie tynków.
Jakie ściany wybrać?
Ściany z karton-gipsu są wytrzymałe i mają dobrą izolację akustyczną i cieplną. Z drugiej strony sporo osób narzeka na pęknięcia na takich ścianach. Czy są one związane z niestarannym montażem lub błędami powstałymi na etapie budowy fundamentów, które powodują nierównomierne osiadanie budynku? Tego nie wiem, ale wybrałbym ściany murowane tylko z tego powodu, że wybaczają więcej błędów. Szybka decyzja
Uwaga. Ściany działowe nie przenoszą obciążeń więc nie mogą dochodzić do samego stropu. Pracujący strop odkształciły ściany pod swoim obciążeniem.
Między ścianą działową, a stropem powinna być dylatacja, którą można wypełnić akrylem lub wypełniaczem na bazie poliuretanów. Dzięki temu ewentualne pęknięcia będą szły wzdłuż krawędzi i nie spowodują pęknięcia tynku.
W przypadku opisywanej budowy ściany działowe zostały wykonane po wymurowaniu ścian nośnych i wylaniu stropu.
Maciej Kulesza: Częściowo będzie to taras użytkowy, a reszta wyłożona żwirem na geowłókninie. Rozważam w przyszłości ustawienie na tym tarasie paneli fotowoltaicznych – układ tej części domu jest skierowany na południe.
Dodatkowy, wewnętrzny wieniec wokół ścian łazienki i wc. W pozostałej części domu nie ma stropu, nad łazienką będzie strop drewniany.
Przygotowanie więźby dachowej
Na temat więźby dachowej znajdziesz sporo informacji na tym blogu, tutaj przekażę Ci te najważniejsze.
Na powyższych zdjęciach widzisz kotwy wystające z wieńca. Posłużą one do zamocowania murłaty.
Murłata jest drewnianą belką, która łączy konstrukcję dachu ze ścianami budynku i odpowiada za przenoszenie obciążeń. Po co stosuje się murłatę skoro można połączyć więźbę dachową bezpośrednio z murem?
- Łatwiej wypoziomować murłatę niż wieniec.
- Łatwiej połączyć drewniane krokwie do drewnianej murłaty niż betonowego wieńca.
Maciej Kulesza: Kotwy owinięte folią spożywczą, aby w czasie betonowania nie pobrudzić gwintów. Rozstaw kotem 90 cm – dokładnie pomiędzy krokwiami o takim rozstawie. Kotwy fi 14.
Zastosowano przeciwnakrętkę, aby zapobiec odkręcaniu się nakrętki.
Użyte drewno zostało wcześniej sprawdzone wilgotnościomierzem. Nie można stosować zbyt wilgotnego drewna, ponieważ będzie się ono odkształcało. Wilgotne drewno zmniejsza także swoją objętość więc dla pewności za jakiś czas zobacz czy nie ma szpary między murłatą, a nakrętkami i w razie potrzeby je dokręć.
Maciej Kulesza: W miejscu przejścia przez ścianę kleszcze zostały skręcone. Wokół jest szczelina 1 – 1,5 cm, która zostanie wypełniona taśmą rozprężną. Dzięki temu w trakcie pracy więźby konstrukcja budynku nie będzie naruszona – zmniejszone ryzyko pękania tynków.
Przygotowanie komina systemowego
Komin systemowy to 3 elementy: pustak z keramzytobetonu, izolacja oraz rura, która odprowadza produkty spalania. Dodatkowo, jest samonośny, co oznacza, że wymaga oddzielnego fundamentu. Nie może też się stykać ze stropem i więźbą, a między nimi wykonuje się dylatacje.
Po wymurowaniu komina w rogi pustaków wkłada się zbrojenie i zalewa rzadką zaprawą. Tutaj został użyty zaczyn cementowy i piasek.
Maciej Kulesza: Pomysł na montaż anteny na kominie. Zamocowany uchwyt do wspornika ze stali nierdzewnej, aby nie dziurawić dodatkowo dachu. Montaż bezpośrednio na pustaku kominowym, z narożnikami systemowymi oraz taśmą z PVC o gr. 2 mm wokół taśm ze stali nierdzewnej. Całość znajdzie się pod obudową z paneli stalowych montowanych na krawędziakach.
Membrana dachowa wiatroizolacyjna leżąca na krokwiach. Na to kontrłaty (równoległe do krokwi) i łaty (prostopadłe).
Powstała przestrzeń między membraną a pokryciem dachowym służy do odprowadzenia wilgoci i wody do okapu oraz wentylacji pokrycia.
Precyzyjne rozmieszczenie łat dachowych jest bardzo ważne, aby pokrycie zostało ułożone w prawidłowy sposób. Jeżeli łaty będą raz bliżej siebie, a raz dalej, dachówki będą ułożone nierówno, a efekt końcowy będzie mało estetyczny.
Widać, że membrana zachodzi na pas nadrynnowy, aby woda spływała bezpośrednio do rynny.
Uwaga – pod wpływem temperatury blacha się odkształca. Jeżeli mocowanie będzie sztywno, będą widoczne odkształcenia.
Gotowy dom w stanie surowym otwartym!
Doprowadziliśmy budowę domu do stanu surowego otwartego. Pozostał jeszcze montaż okien i drzwi zewnętrznych, aby doprowadzić budowę do stanu surowego zamkniętego. O tym w kolejnej części cyklu.
Zapisz się do newslettera, aby śledzić na bieżąco mojego bloga: blog.poradnik-budowlany.com/newsletter/