Budowa domu krok po kroku – część 5

W cyklu artykułów „Budowa domu krok po kroku” przedstawiam budowę domu według projektu architekta Macieja Kuleszy.

Jeżeli nie czytałeś poprzednich artykułów, zachęcam do przeczytania pozostałych odcinków.

W ostatnim odcinku obiecałem, że powrócę do omówienia wyboru oraz montażu okien i drzwi i od tego tematu zaczniemy.

Zapraszam do czytania.

WYBÓR OKIEN – WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA

Czy warto kupować okna, które mają bardzo niski współczynnik przenikania ciepła?

Niekoniecznie!

Oczywiście każdy z nas chciałby płacić jak najmniej za ogrzewanie domu. Naturalnym pomysłem wydaje się zaizolowanie budynku jak najgrubszą izolacją, ograniczenie strat ciepła przez wentylację oraz zakup okien o najlepszych współczynnikach.

Nie zawsze jednak ograniczenie strat ciepła jest ekonomiczne uzasadnione:

• Zaizolowanie budynku styropianem o grubości 30 cm może przynieść symboliczne oszczędności w porównaniu do zaizolowania budynku styropianem o grubości 20 cm. Więcej o tym w artykule: Co oznacza λ (lambda), U, R i jak ważna jest dyfuzja pary wodnej.
• Wentylacja mechaniczna może zwrócić się dopiero po kilkudziesięciu latach w porównaniu do wentylacji grawitacyjnej. Więcej o tym w artykule: wentylacja grawitacyjna, hybrydowa i mechaniczna. 
• Okna o bardzo niskim współczynniku ciepła także mogą zwrócić się dopiero po wielu latach.

Odrobina teorii:

Współczynnik przenikania ciepła (U) to ilość ciepła (Dżul – jednostka pracy, energii oraz ciepła, oznaczana jako J), która przenika przez 1 m² przegrody w ciągu 1 sekundy przy różnicy temperatur z obu stron przegrody równej 1 kelwin lub 1 stopień Celsjusza. Daje to jednostkę J/s∙m²∙K. Jeden Wat (W) to J/s więc po skróceniu mamy U = W/m²∙K.

Im mniejsze U, tym lepiej – materiał lepiej „trzyma ciepło”.

Obecnie produkowane okna muszą mieć współczynnik przenikania ciepła U<=0,9 W/ (m²·K) (zgodnie z WT 2021).

To bardzo niski współczynnik oznaczający, że współczesne okna są energooszczędne!

Przykład liczbowy:

Aby obliczyć straty ciepła potrzebujemy znać różnicę temperatur z obu stron stolarki – im wyższa różnica temperatur, tym wyższe straty ciepła. Aby policzyć to dokładnie, musisz znać temperaturę wewnątrz domu (każdy z nas lubi przecież inną temperaturę) oraz na zewnątrz domu (należy wziąć pod uwagę średnie temperatury w konkretnej lokalizacji).

Załóżmy, że w Twoim domu będzie 23 stopnie Celsjusza, a średnia temperatura w sezonie grzewczym wynosi 2 stopnie. Różnica: 21 stopni.

Policzmy straty ciepła dla okna o wymiarach 1,76 m na 1,43 m.

Powierzchnia okna: 1,76 m * 1,43 m = 2,52 m²

Współczynnik przenikania ciepła – największy możliwy, czyli 0,9 W/ (m²·K)

Straty energii: 21 C * 0,9 W / (m²·K) * 2,52 m² = 47,63 W

Użyjemy wygodnej jednostki Wh, która oznacza, że w ciągu godziny przez okno stracimy 47,63 Wh energii, a w ciągu całego okresu grzewczego (np. 180 dni) stracimy 47,63 Wh * 24 h (godziny) * 180 = 205761,6 Wh = 205,76 kWh (k = „kilo” i oznacza tysiąc).

Musimy jeszcze znać koszt 1 kWh energii wybranego źródła ogrzewania. Jeżeli koszt 1 kWh energii wynosi 35 groszy (to tylko przykład teoretyczny – więcej informacji na kosztów ogrzewania znajdziesz w artykule Koszty ogrzewania domu ), to oznacza to, że przez analizowane okno podczas całego okresu grzewczego stracimy 35 groszy * 205,76 kWh = 72 zł.

Jeżeli kupimy okno o lepszym współczynniku, np. U = 0,7 W / (m²·K), to zaoszczędzimy 16 zł podczas całego okresu grzewczego.

Czy warto zatem kupować lepsze okna?

To zależy od różnicy w cenach.

Jeżeli różnica procentowa między cenami dwóch okien będzie wyższa niż różnica procentowa między współczynnikami U, to opłacalny będzie zakup tańszego okna.

Przykład liczbowy:

Okno 1 kosztuje 1700 złotych, U = 0,89 W / (m²·K).

Okno 2 kosztuje 2100 złotych, U = 0,78 W / (m²·K).

2100 / 1700 * 100% = 23,5%

0,89 / 0,78 * 100% = 14,1%

23,5% > 14,1% więc opłacalny będzie zakup okna numer 1. Okno numer dwa opłacałoby się kupić, jeżeli jego cena byłaby najwyżej o 14% wyższa od ceny okna 1.

Oczywiście na cenę okna wpływają także inne elementy i o nich za chwilę.

Uwaga 1: Porównuj współczynniki U całego okna (Uw – window). Spotkasz się czasami z oznaczeniami Ug (glass – szkło) i Uf (frame – rama). Te oznaczenia nie mają dla Ciebie znaczenia. Szyba lepiej izoluje przez stratami ciepła niż rama okienna więc U pakietu szybowego (Uf) będzie zawsze niższe niż U całego okna (Uw). Nie ma znaczenia niskie Uf i to, że producent stosuje specjalne folie, które ograniczają straty ciepła przez szybę, bo i tak najwięcej ciepła „ucieknie” przez ramę okna.

Uwaga 2: Porównuj współczynniki U konkretnych okien, które masz w ofercie. Spotkasz się czasami z U referencyjnym, które dotyczy okna o określonych wymiarach. Jeżeli jeden producent poda U referencyjne, a drugi U okna, które chcesz kupić, to nie będziesz wiedział, które okno ma lepsze współczynniki – większe okno ma większą powierzchnię pakietu szybowego, ale mniej więcej taką samą powierzchnię profilu więc Uw dużego okna będzie niższe od Uw (mniejszego) okna referencyjnego. U referencyjne miało pomóc porównywać okna różnych producentów, ale różne okna mogą mieć identyczne U referencyjne, ale różne współczynniki przenikania ciepła przez pakiet szybowy i ramę. Dlatego oczekuj od producenta lub sprzedawcy podania współczynników konkretnego okna o oczekiwanej powierzchni.

Uwaga 3: Nie sugeruj się określeniami „okno pasywne”, „okno energooszczędne”, „zaawansowane parametry termoizolacyjne”. Zwracaj uwagę tylko na parametry techniczne.

 

Moim zdaniem nie warto szukać okien o jak najniższych współczynnikach przynajmniej z 3 powodów:

• Obecne normy są wyśrubowane. Kilka lat temu U okna nie mogło być wyższe niż 1,1 W / m²·K i już wtedy takie okna były uznawane za energooszczędne. Współczynnik U = 0,9 stosowany od 2021 roku jest bardzo niski!
• Wartość współczynnika U nie ma żadnego znaczenia, jeżeli okno zostanie nieprawidłowo zamontowane. Znacznie lepiej jest kupić okno „średniej” jakości i dopilnować montażu niż wybierać drogie okno o najlepszych parametrach i zaniedbać poprawny montaż. O montażu za chwilę.
• Są ważniejsze rzeczy od współczynników na które należy zwracać uwagę podczas wyboru okien.

 

NA CO ZWRACAĆ UWAGĘ PODCZAS WYBORU OKIEN?

Okno składa się z wielu elementów, które mają wpływ na komfort użytkowania:

• Profil (rama okna). Element, który „trzyma” pakiet szybowy. W profilu okiennym znajdują się komory, które pełnią rolę izolatorów oraz zbrojenie. Liczba komór nie ma znaczenia, tak samo jak nie ma znaczenia U ramy okiennej  – liczy się U całego okna. Co jest ważne? Rodzaj użytego zbrojenia. Porównując okna różnych producentów zapytaj o to, jakiej grubości jest stal. Uwaga: nie ma znaczenia, jaka firma wyprodukowała profil. Znaczenie ma producent okien, który składa okno z elementów różnych producentów. Okno może być słabej jakości pomimo zastosowania profilu dobrej firmy!
• Uszczelki. Uszczelki stosuje się w ramie i skrzydle. Dobrze wybrać uszczelki MD (3 uszczelki) – lepsza wodoszczelność i akustyka.
• Okucia. Dzięki okuciom okno się zamyka i uchyla. Zapytaj producenta o rodzaj okuć i poszukaj na ich temat informacji. Warto rozważyć okucia antywłamaniowe, jeżeli całe okno będzie antywłamaniowe (szyba antywłamaniowa wysokiej klasy, kontaktrony, ochrona przeciwrozwierceniowa, dodatkowy rygiel, klamka z kluczykiem). Jeżeli chcesz mieć dobrze zabezpieczone okna, konieczny będzie prawidłowy „antywłamaniowy” montaż polegający np. na zwiększeniu gęstości mocowań.
• Szyba zespolona. Składa się z dwóch lub więcej tafli szkła oddzielonych ramkami dystansowymi. Warto zamówić ciepłe ramki, które zmniejszą ryzyko skraplania się pary wodnej na ramie. Zwróć uwagę na ich kolor.
• Wskaźnik LT (przepuszczalności światła) – im większy wskaźnik, tym szyba przepuszcza więcej światła. LT powinno być wyższe niż 70%. Uwaga: dobre współczynniki przenikania ciepła (U) mogą oznaczać, że producent daje dodatkową folię, która obniża przepuszczalność światła i obniża wskaźnik LT!
• Wskaźnik g (przenikalność energii słonecznej) – im większy tym więcej energii słonecznej przeniknie przez okno. Wysoki współczynnik g jest dobry zimą, ale latem grozi przegrzewaniem pomieszczeń. Wskaźnik g wynoszący 50% w większości przypadków będzie OK. Jeżeli chcesz uzyskać zyski z nasłonecznienia zimą, skonsultuj wybór okien z projektantem lub producentem stolarki.
• Izolacja akustyczna. Określa ją parametr Rw wraz ze wskaźnikami C i Ctr. Wskaźnik C to wskaźnik adaptacyjny dla dźwięków o średniej i wysokiej częstotliwości, wskaźnik Ctr to wskaźnik adaptacyjny dla dźwięków o niskiej i średniej częstotliwości. Przykład: Rw = 34 ( -1; -6) dB oznacza, że okno wytłumi o 33 dB dźwięki o średniej i wysokiej częstotliwości, a o 28 dB dźwięki o niskiej i średniej częstotliwości. Standardowe okna dobrze tłumią dźwięki (warunek – prawidłowy montaż) i jeżeli mieszkasz w spokojnej okolicy, to nie warto kupować okien o lepszych parametrach. Jeżeli jednak okolica nie jest spokojna, to wybór okna zależy od rodzaju dźwięków, które chcesz wytłumić. Czy jest to szum autostrady? Szum to średnie i wysokie częstotliwości więc szukaj okien o wysokim Rw + C. Jeżeli w okolicy przeważają niskie częstotliwości, to szukaj okien o wysokim Rw + Ctr.

Poniżej charakterystyka okna – okno o tym samych wymiarach i na tym samym profilu może być droższe z uwagi na inną przepuszczalność światła, energii słonecznej lub inną izolację akustyczną.

 

• Dodatki do okien. Możliwości jest dużo: stopniowanie uchyłu, blokada błędnego położenia klamki, ogranicznik otwarcia okna, ukryte zawiasy, kontaktrony, zatrzaski balkonowe. Jeżeli kupujesz okno tarasowe, to może Ci zależeć na niskim progu.

Parametrów, które charakteryzują dobre okno jest dużo i dlatego tak ważne przy wyborze producenta okien jest:

• Kontaktowanie się z firmami, które są na rynku co najmniej kilkanaście lat,
• Zbieranie informacji od użytkowników okien danego producenta,
• Szukanie firm, które mają bardzo dobre referencje dotyczące jakości stolarki i montażu,
• Porównywanie okien o zbliżonych parametrach.

 

PRAWIDŁOWY I NIEPRAWIDŁOWY MONTAŻ OKNA

 

Są 3 główne sposoby na zamontowanie stolarki okiennej i niestety sposób najbardziej powszechny jest montażem nieprawidłowym.

Sposób 1. Montaż wyłącznie na kotwy i piankę. Montaż nieprawidłowy.

Czym się charakteryzuje taki montaż?

Okno jest solidnie zamontowane do ścian za pomocą kotew, a szparę między oknem a murem pianuje się pianą rozprężną. Od strony zewnętrznej piana zostanie przykryta izolacją i tynkiem, a od strony wewnętrznej tynkiem i farbą.

Dlaczego to błąd?

• Piana nie jest przeszkodą dla pary wodnej. O tym, jak ważne jest zabezpieczenie budynku przed wilgocią i wodą pisałem w pierwszej części artykułu: Budowa domu krok po kroku – Blog Budowlany

• Między montażem stolarki, a montażem elewacji minie wiele tygodni lub miesięcy podczas których piana będzie wystawiona na działanie promieni słonecznych. Piana ulegnie degradacji i utraci swoje właściwości.
• Piana nie jest szczelna. Obejrzyj krótki film Krystiana Lemkowskiego, w którym pokazuje, jak powietrze bez problemu jest wdmuchiwane do domu pomimo – wydawałoby się – szczelnego okna: Praktyczna różnica między zwykłym a ciepłym montażem okien.

Z tych powodów montaż wyłącznie na kotwy i piankę jest montażem nieprawidłowym – należy użyć dodatkowo taśm.

 

Sposób 2. Montaż warstwowy (szczelny) polegający na przyklejeniu taśm paroszczelnych (od strony wewnętrznej) i paroprzepuszczalnej (od strony zewnętrznej) lub montaż z użyciem taśm rozprężnych. Jest to montaż prawidłowy!

Zwracam uwagę, aby użyć odpowiednich taśm. Nie mają znaczenia teksty marketingowe typu „doskonałe zabezpieczenie przed wilgocią” albo „folie dla wymagających inwestorów” ;). Znaczenie ma współczynnik oporu dyfuzyjnego Sd oraz deklaracje właściwości użytkowych danego wyboru. Jakie znaczenie ma to, że sprzedawca chwali się wysoką paroszczelnością, skoro pisze, że folia nie ma żadnych deklarowanych parametrów jakościowych?

Współczynnik Sd odpowiada grubości warstwy powietrza, która stawiałaby taki sam opór, jak materiał o danej grubości. O tym, jaki współczynnik Sd będzie odpowiedni, powinno być zawarte w projekcie budowlanym. Jeżeli nie ma (a zazwyczaj nie ma…), to poproś o wykonanie obliczeń producenta stolarki. Zapewne użyją na Twojej budowie tych samych taśm co zawsze, ale dobrze, abyś miał konkretne informacje o parametrach technicznych używanych materiałów.

Więcej o tym problemie pisałem w artykule o domach szkieletowych: Dom szkieletowy: czy warto? Moja opinia.

Sposób 3. Montaż w warstwie izolacji. Montaż prawidłowy.

Montaż polega na wysunięciu okna poza mur dzięki czemu okno jest otoczone ze wszystkich stron warstwą izolacji. Taki montaż oznacza najniższe straty ciepła. Niestety jest także bardzo drogi i najczęściej nieopłacalny. Jeżeli ktoś Cię namawia na taki sposób montażu, niech przedstawi dane, które to uzasadnią.

Moim zdaniem lepiej zastosować prawidłowy montaż okien z użyciem taśm (sposób 2) oraz dodatkowo zabezpieczyć okna przed stratami ciepła – o czym za chwilę.

 

CIEPŁY MONTAŻ OKIEN

Zauważ, że nic nie pisałem o ciepłym montażu okien. To dlatego, że to sformułowanie „ciepły montaż” nie precyzuje rodzaju montażu!

Ciepły montaż stolarki okiennej może być montażem warstwowym lub montażem w warstwie izolacji. Ciepły montaż może także polegać na zamontowaniu ciepłych parapetów.

Jeżeli producent okien proponuje ciepły montaż, niech doprecyzuje, co ma na myśli. Najczęściej ciepły montaż oznacza montaż warstwowy, czyli z użyciem taśm i… tyle. Bez ciepłych parapetów i izolacji termicznej pod oknami tarasowymi (o tym za chwilę).

Producenci i sprzedawcy lubią pisać „ciepły montaż„, bo to brzmi fajnie, marketingowo i energooszczędnie, a nieświadomi klienci myślą, że kupują coś ekstra w dobrej cenie.

Na temat wyboru rodzaju montażu są niezliczone dyskusje na forach internetowych. Zapewne nie raz przeczytasz, że montaż z użyciem taśm to zbędny wydatek, a sama piana jest wystarczająca więc po co przepłacać. Nie słuchaj takich opinii, a jeżeli masz wątpliwości dotyczące prawidłowego montażu okien, zachęcam do przeczytania 2 poniższych artykułów:

https://oknotest.pl/montaz-okien/co-daje-cieply-montaz-okien-pvc

https://oknotest.pl/montaz-okien/cieply-montaz-czy-to-sie-oplaca

Zachęcam także do obejrzenia filmów na YouTube pokazujących poprawny montaż okien. Zaręczam, że żaden z nich nie pokaże montażu okna montowanego wyłącznie na kotwy i pianę i bez użycia jakichkolwiek taśm, które zwiększają szczelność, zmniejszają przepływ powietrza między oknem, a murem oraz uniemożliwiają skraplanie się pary wodnej.

CIEPŁE PARAPETY I PODWALINY

Ciepłe parapety to profile podokienne wykonywane najczęściej ze styropianu ekstrudowanego XPS.

Po co stosować ciepłe parapety?

Zamontowane okno powinno być szczelne na całym obwodzie więc słabym punktem jest szczelina między oknem i ścianą. Z boków i z góry okna nachodzi się izolacją zewnętrzną na profil okienny i to rozwiązanie jest wystarczające.

Od dołu nie można osłonić ramy izolacją, ponieważ będzie osadzony parapet. Aby wyeliminować ten słaby punkt stosuje się ciepły parapet, który zapewnia odpowiednią szczelność i izolację.

Czy ciepły parapet przyniesie jakieś oszczędności? Jeżeli okno zostało zamontowane poprawnie, pianka rozprężna została starannie rozprowadzona, a taśmy prawidłowo przyklejone, to zaryzykowałbym stwierdzenie, że ciepły parapet może się zwrócić dopiero po kilkudziesięciu latach.

Nie chodzi tu jednak o bezpośrednie oszczędności finansowe.

Ciepły parapet eliminuje ryzyko kondensacji pary wodnej i co za tym idzie – pojawienia się w przyszłości pleśni. Dodatkowa korzyść – parapet od strony wewnętrznej będzie miał temperaturę pomieszczenia i nie będzie zimny/chłodny. Miło i komfortowo 🙂

Z tych powodów polecam stosowanie ciepłych parapetów.

Ciepłe parapety umieszcza się pod oknami, natomiast pod oknami tarasowymi stosuje się tak zwane podwaliny.

Podwalina to mocny i twardy materiał, który warto zastosować z podobnych powodów jak ciepłe parapety.

Najczęściej stosuje się klinaryt lub purenit wytwarzane z utwardzonego polistyrenu espandowanego lub styropian XPS wytwarzany ze spienionego polistyrenu.

Okno HS (przesuwne) jest tak szerokie, że zabiera prawie całą szerokość muru

 

Jeszcze raz ważna uwaga. Prawidłowy montaż okien jest niesamowicie ważny! Porównując oferty sprzedawców stolarki zwróć uwagę na doprecyzowanie szczegółów montażu. „Ciepły montaż” może oznaczać u jednego sprzedawcy montaż warstwowy, ciepłe parapety i podwaliny, a u drugiego wyłącznie sam montaż warstwowy. Nigdy nie sugeruj się wyłącznie ostateczną ceną do zapłaty! 

 

Kilka zdjęć wykonanych podczas montażu okien.

Został użyty mini-żuraw (tzw. pająk), który przenosi duże obciążenia i ułatwia montaż okien.

 

 

 

Widok z wewnątrz. Każde okno montowane jest za pomocą kotew, aby odsunąć punkt montażu od skraju ściany.

Jeżeli rama okna ma ok. 8 cm, to punktu montażu „przez ramę” byłby w odległości ok. 4-5 cm od krawędzi muru. Mogłoby nastąpić pęknięcie bloczka i osłabić montaż okna. Na każdą kotwę przypadają 2 wkręty.

POKRYCIE DACHOWE

Na opisywanej budowie zostały użyte płaskie dachówki ceramiczne.

Na tym zdjęciu widać ciepły wyłaz dachowy, komin i ławy kominiarskie.

Jeżeli więźba dachowa została prawidłowo wykonana, to wykonawca nie powinien mieć żadnych problemów podczas montażu pokrycia dachowego.

Podczas kontroli pokrycia dachowego zwróć uwagę (Ty lub kierownik budowy) na:

• Obróbkę wokół kominów,
• Poprawność zamontowania okna połaciowego,
• Poprawność montażu orynnowania,
• Zabezpieczenie szczeliny wentylacyjnej pod dachówką. Na opisywanej budowie szczelina została zabezpieczona aluminiową siatką ciągnioną, aby nie było ryzyka wtargnięcia kun. Dobra jest także siatka nierdzewna o oczku 3×3 mm, drut 1 mm. Siatki z PCV nie są tak dobre.

Porozmawiaj z kierownikiem budowy, aby starannie sprawdził wszystkie elementy.

INSTALACJA ELEKTRYCZNA

Założenia dotyczące instalacji:

• Na parterze wszystkie przewody są układane od góry i ukryte w przestrzeni sufitu podwieszanego.

• Na podłodze peszle wstępnie mocowane do ścian ze względu na późniejsze izolacje. Na piętrze peszle po podłodze. Przewody na podłodze zostaną w kolejnych etapach ukryte w izolacji termicznej pod wylewką.

• Głębokie puszki.
• Wszystko bruzdowane i przykrywane masą cementową.

 

 

 

 

 

Czy warto i należy bruzdować ściany?

Bruzdowanie polega na wycięciu rowków w celu ukrycia przewodów elektrycznych. Można kłaść przewody bezpośrednio na ścianie, ale wtedy przewody koniecznie muszą być przykryte co najmniej 5 mm tynkiem, czyli całkowita grubość tynku powinna wynosić około 10 mm.

Jeżeli grubość tynku będzie mniejsza, to kable będą się odznaczały na ścianie – pole elekromagnetyczne przyciąga kurz. Widok bardzo nieprzyjemny.

Z tego powodu lepiej i taniej bruzdować ściany niż ryzykować pojawieniem się „pajączków” w przyszłości.

 

Kolejne prace były związane z uszczelnieniami i układaniem styropianu:

Uszczelnienie połączenia podłogi i ściany fundamentowej. Oprócz zabezpieczenia domu przed wilgocią, zabezpieczamy się także przed różnymi robaczkami 🙂 Zwracam uwagę na zabezpieczenie rury kanalizacyjnej.

Układanie styropianu – 3 warstwy. Łącznie 18 cm.

Pierwsza warstwa służy do wyrównania poziomu do górnej krawędzi wieńca i układa się go na suszonym piasku kwarcowym lub klasycznym płukanym, który łatwo wypoziomować i który dobrze wypełnia nierówności, w drugiej schowane są instalacje (pustki wypełniane są suchym piaskiem), a trzecia przykrywa całość.

Oczywiście można zastosować 2 warstwy styropianu – ważne, aby były układane na przekładkę.

JAKI STYROPIAN WYBRAĆ NA PODŁOGĘ?

W tym domu został użyty styropian EPS 200.

To wymaga kilku wyjaśnień, bo jestem pewny, że wiele osób stwierdzi, że to gruba przesada.

Każdy styropian ma określoną wytrzymałość na ściskanie. Liczba „200” w nazwie oznacza, że przy nacisku 200 kPa styropian ugnie się o 10%.

200 kPa = ok. 20000 kg / m² = 20 ton / m² (dokładnie 1 kN = 101,97 kg, ale dla uproszczenia przyjąłem 1 kN = 100 kg)

Przy takim obciążeniu styropian EPS 200 o grubości 15 cm ugnie się o 1,5 cm. Przy obciążeniu 10 ton / m² ugnie się o 0,75 cm.

Oczywiście w warunkach domowych nawet nie zbliżymy się do takich obciążeń, ale… Zobaczmy, co by się stało, gdybyśmy kupili styropian EPS 70 – tak często nazywany przez producentów „styropianem podłoga”.

Jeżeli taki styropian zastosujemy w pralni, to zostanie on obciążony wylewką, klejem, glazurą, pralką oraz wagą osoby, która wkłada pranie. Załóżmy, że łącznie to 500 kg.

Skoro przy obciążeniu 7 ton / m² styropian EPS 70 w grubości 15 cm ugnie się o 1,5 cm, to przy obciążeniu 500 kg na m², ugnie się o 1 mm. W praktyce więcej, ponieważ wirująca pralka generuje wyższe obciążenia. Jeżeli w salonie umieścimy ciężki regał z książkami, to w tym miejscu podłoga także się ugnie o 1 – 2 mm. 

Wydaje się, że to niewiele, ale:

• Powyższe ugięcia dotyczą idealnej sytuacji: meble stoją, a my dbamy o to, aby nie przekroczyć dopuszczalnych obciążeń. W praktyce często obciążenia będą wyższe: za kilka lat będziesz remontował dom i zapomnisz, aby w jednym miejscu nie kłaść kilkunastu worków z klejem. A to grozi nie tylko ugięciem styropianu i całej podłogi, ale nawet jej zerwaniem!
• Producenci czasami oszukują na parametrach styropianów i innych materiałów budowlanych. W praktyce EPS 70 może być tak naprawdę styropianem o znacznie gorszych właściwościach. Zajrzyj na stronę Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego, który publikuje wyniki badań próbek wyrobów budowlanych (https://www.gunb.gov.pl/probki), a także do Krajowego Wykazu Zakwestionowanych Wyrobów Budowlanych prowadzonego przez GUNB (https://www.gunb.gov.pl/strona/czesc-2).

Z tego powodu styropian EPS 100 w części mieszkalnej i EPS 200 w garażu powinien być absolutnym minimum. Jeżeli nie chcesz nawet minimalnego ryzyka – zainwestuj w EPS 150 lub EPS 200. W tym przypadku został użyty styropian EPS 200, ponieważ – jak wiesz z poprzednich odcinków – budowa tego domu odbywa się bez żadnych kompromisów. 🙂

UWAGA. Parametry styropianu powinny być określone w projekcie budowlanym. Określenie „styropian podłoga”, tak jak „styropian parking” lub „styropian fasada”, to tylko marketingowe nazewnictwo. Obowiązkiem projektanta jest doprecyzowanie szczegółów – oczekuj podania wytrzymałości na ściskanie oraz lambdy.

 

Na piętrze – instalacja ukryta w wełnie szklanej akustycznej – na to idzie styropian EPS 200 5 cm.

Na styropianie układa się folię z nadrukowanym systemem linii przerywanych i ciągłych ułatwiających układanie rurek.

Taka folia ma także – podobno – odbijać promieniowanie i zwiększyć skuteczność ogrzewania. Nie mogłem znaleźć rzetelnych danych na ten temat – jeżeli ktoś z czytelników ma informacje dotyczące skuteczności lub braku skuteczności takiej folii, będę wdzięczny za komentarz.

Całość zostaje przykryta wylewką:

 

Użyto wylewki anhydrytowej c25 f5

I na tym kończymy dzisiejszy odcinek.

W kolejnych odcinkach: hydraulika, tynki i elewacja i oczywiście odpowiedzi na Wasze pytania! Zadaj pytanie w komentarzu lub wyślij na slawek@poradnik-budowlany.com

Pozdrawiam,

Sławek Zając